wandelen

De dag is begonnen in pijpenstelen en hij is geëindigd in pijpenstelen . Toch heb ik een heerlijk wandeling gemaakt. Weliswaar mede dankzij een klein duwtje in de rug helemaal vanuit Otterlo. Net toen ik aan het balen was dat het zo regende leek de lucht ineens op te klaren en kwam volop de zon tevoorschijn. Zou ik dat wel vertrouwen na al die maartse buien die we al achter de rug hebben gehad.  De halve week heb ik met kleine beetjes in de tuin gewerkt waarbij ik om de haverklap weer koffie kon gaan drinken omdat er weer een hagelbui langs kwam. Kort maar krachtig iedere keer weer, maar je wordt er wel heel nat en koud van . Nou ja de tuin is in ieder geval helemaal klaar voor het mooie weer op een heel klein stukje na zo’n 9 vierkante meter waar we nieuwe gras moeten leggen.

Het zonnetje schijnt, en speelt door de halmen van het droge goudkleurige gras. Het is stil , muisstil…. Ineens word ik me bewust van de rust om me heen. Ik sta midden tussen de grashalmen en ik waan me heel ergens anders. Frankrijk in augustus misschien?  Zuid-Afrika zou ook nog kunnen. Juist omdat het zaterdag is en juist omdat het zo geregend heeft waagt niemand zich naar buiten en ik sta letterlijk alleen op de wereld in het veld. De vogels laten horen dat ze meer weten dan wij. Het mooie weer komt eraan. Het lijkt  erop dat deze zaterdag de balts, de territorium-drang, de hofmakerij, in alle hevigheid is losgebarsten. Waarschijnlijk hebben ze na die waardeloze week ook tijd in te halen. Hoog boven me zwerven 5 buizerds in de lucht. Ik kijk, ik luister, ik bewonder hun gratie en ik probeer jaloers het gevoel van in de lucht zitten/ zweven vliegen weer terug te halen. Het lukt maar met mate. Waarschijnlijk mede door het feit dat ze stil lijken te hangen. Geen vleugelslag, geen beweging maar hangen op een plek alsof het een vlieger is. Waarschijnlijk ook omdat herinneringen vervagen. Naast me zingt een vogel het mooiste lied. Je hoort hoe hij alles uit de kast haalt om maar zo hard mogelijk en ver mogelijk te komen en jawel van ver achter het bos komt een antwoord.  De roodborst hoog in de boom, laat horen waarom hij ook tot de zangvogels behoort.  Links schiet er  ineens haas vandoor die, alleen zijn witte staartje het nakijken laat en die op zijn beurt weer een fazant laat schrikken.
Ik moet erom lachen. De grond is nat en bevat vele sporen en mijn oog valt op het groen dat zich al zoveel laat zien.  Vele soorten, maar vooral de dotter en de bos anemoon zijn al volop in bloei. De kleuren in de bomen laten zien dat de lente toch echt begonnen is ondanks al die maarste buien en ik ben blij dat ik er deel van ben. De lucht is prachtig blauw en dan ineens in en in grijs. Vele wolkenvelden breken het uitzicht en voorspelllen weinig goeds. Toch blijft het voorlopig op ene paar spetters na droog. Het is me gegund.  De vogels dansen in de lucht  al op zoek naar de insekten die al in de lucht zwermen. Het kwettert en tjielpt dat het een lieve lust is. Af en toe hoor ik de rauwe kreet van een fazant.
Wat kan natuur toch helend zijn.
Een kwartier is voldoende om een week stress weg te werken. Heerlijk ondertussen  heb ik in degaten dat ik al bijna 4 uur weg ben en het langzaam tijd wordt om naar huis te gaan…. jammer, …..als straf omdat ik niet wil loslaten…… niet kan loslaten, wordt er van daarboven opgemerkt dat tijd ook echt tijd is en gedwongen door een douche en een harde wind die ineens komt opzetten uit het niets word ik naar huis gewerkt. Daar kan ik meteen weer onder de douche want ja ik ben koud en ik ben nat maar, zeker niet zielig. Morgen nog een keer ?  Er is toch grandprix dan word ik al helemaal niet gemist.

link naar foto’s

Galloway Rund en Oorregistratie?

Na aanleiding van een vraag van Benona ben ik op zoek geweest naar de reden van de oorflappen in de "wilde" Galloway runderen die ik laatst ben tegengekomen.

goeie vraag trouwens waarvan ik het antwoord niet helemaal weet. maar het komt erop neer dat Galloway runderen in Scotland worden gefokt en dan hier worden uitgezet. Zodra er sprake is van handel in dieren is het verplicht dat dieren getagd worden. Dit is om te achterhalen waar dieren vandaan komen ivm met ziektes als BSE e.d. Zeker als dieren bedoelt zijn voor de slacht en handel. Deze dieren leven in de vrije natuur en voor zover ik erachter kan komen is er voor deze dieren dan een vrijstelling van de oorregistratie omdat zo’n tag natuurlijk niet erg natuurlijk overkomt.
Het is ook mogelijk om als een gebied te klein is voor een kudde en toch begraasd moet worden dat men dieren kan leasen. Dan moeten ze natuurlijk ook getagd zijn want je moet wel kunnen zien welk dier van wie is.  meer informatie heb ik echter niet kunnen vinden helaas dus als iemand nog meer weet hoor ik het graag.
De Gallowway is  trouwens een zeer oud ras, als opvallendste eigenschap komt het lange en golvende haar naar voren. De vacht vormt een perfecte bescherming
tegen wind en regen.
De zwarte Galloway is waarschijnlijk het meest bekend. De andere
kleurvarianten zijn vaalgrijs, rood, wit .
Het gewicht van een koe varieert tussen 450 en 590 kg. De schofthoogte
bedraagt gemiddeld 120 cm. Bij een stier kan dit oplopen van 600 tot 900
kg. bij een gemiddelde schofthoogte van 135 cm. De galloway is trouwens hoornloos.
Een Galloway is vanaf 1,5 jaar geslachtsrijp. Een koe krijgt haar eerste
kalf meestal vanaf 2,5 jaar. De dracht duurt 9 maanden en het kalveren
(meestal van 1 kalf) gebeurt vrij gemakkelijk. De kalfjes zijn gehard,
sterk en vitaal en wegen 25 à 30 kg. Een Gallowaykoe geeft niet zo veel
melk als de huiskoe maar de melk zou zeer voedzaam zijn. Het kalf drinkt
het eerste half jaar bij de moeder en eet na een jaar enkel nog gras.
Een koe baart zo’n 10 tot 12 kalveren.
Het graasgedrag van Galloways is zeer verscheiden. Ze eten zowel
(groffe) grassen als bramen, takken, twijgen,…Het is ook opvallend dat
ze vaak eten wat door andere kuddes werd vermeden. Bijvoederen is niet
nodig.
De galloway heeft een zeer rustig karakter,  Zelden wordt een
razende of lastige stier aangetroffen. och worden ze als zeer moedig
omschreven. Echter kunnen ze ondanks hun rustige karakter wel als groep krachtig reageren
wanneer hun rust wordt verstoord door bijv. wilde dieren of honden. Ook
hun zelfredzaamheid en acclimatisatievermogen wordt erg op prijs
gesteld.

Kortom zeer geschikt voor onze natuurterreinen die door veel mensen bezocht worden . en zoals altijd met dit soort "wilde" dieren toch alert zijn en blijven oppassen want tenslotte zijn ze groter en sterker dan ons dus die strijd verliezen wij als homo- sapiens altijd. Ga maar na 600 kilo tegen 80 kilo ik weet  wel waar ik mijn geld op zou zetten. En natuurlijk is de hond gewoon aan de lijn.

De meinweg

Vandaag ben ik er samen met mijn man erop uit geweest. We zijn naar de Meinweg geweest, deels omdat we er niet zo vaak komen en deels om eens wat kilometers te maken na die donkere winter.en verder wilde hij zijn  auto-gps uitproberen en zien hoe die reageert als we straks in onbekend gebied terecht komen. Makkelijk om te weten dat je kunt terugvallen op zo’n ding. Dus geen paaltjes volgen dit keer maar gewoon lopen waar we zin in hebben en dan maar zien  waar we uitkomen. Heerlijk. Ik moet zeggen dat mijn man die normaal niet zo van dat dwalen houdt en altijd de auto in gedachten heeft nu heel wat ontspannender liep, oke, ga maar, ja is goed , doe maar of wacht dit ziet er leuk uit. Laten we deze kant opgaan. En toen…… tja toen……. bleken we in Duitsland te zitten.  Ik had al een klein vermoeden omdat hun bosbeheer anders is, ruiger meer van laat maar gaan, ook meteen de roofvogels in de lucht. ik weet niet wat het is. We wonen ook heel dicht bij de grens dus we gaan er geregeld overheen en zo gauw we de grens overkomen, valt het echt op. Altijd een roofvogel in de lucht. Er zijn meer Limburgers onder ons en ik ben benieuwd of die dat ook hebben ervaren.
Een tweede vermoeden was de Duitssprekende meneer,  Güten tag die we tegen kwamen, verder liepen we ineens bergop nu heeft Limburg wel heuvels maar niet in dit gebied . Ik zei nog voor de grap dadelijk lopen we naar Elmpterbos.  Ooh, nou ja , we zullen zo wel een weg tegenkomen.
De laatste grote hint was toch wel het al bekende groene driehoeksbord met roofvogel erop. Verder herken ik de oranje gele streepjes van de Maas,Swalm Nette-route  Ja hoor we zijn de grens over. Ook zo iets. We gaan wel vaker de grens over zoals ik al zei en het is zo typisch dat er echt helemaal geen probleem is om Duitsland in te komen maar om er dan weer uit te komen is echt vaak onmogelijk. Zo zijn we een keer binnen een half uur de grens over geweest om wat te toeren . Maar om weer terug te komen is een heel ander verhaal ze geven gewoon niet aan waar Nederland is.Je wordt naar Venlo gestuurd of naar  Kerkrade -Heerlen. Dit keer vonden we een klein bordje met landshotel Cox. Mijn man zegt: Ik weet waar dat ligt en daar wil je dus echt niet uitkomen , dus als die die kant opligt dan is de auto die kant op en moeten wij dus daarheen. ja we willen die kant op dat is duidelijk maar er loopt geen pad die kant op dus wat nu gedaan , een gecalculeerde gok brengt ons verder Duitsland in. Tja soms moet je omhoog om omlaag te kunnen en soms moet je rechtdoor om naar rechts te kunnen. Heerlijk zo´n avontuur. Vooral ook omdat we toch goed voorbereid waren, we hadden brood drinken   genoeg en toen we in de gaten hadden dat ons wandelingetje iets langer ging duren hebben we een broodje achter de hand gehouden.  Nou konden we  dat ding wel meteen uitproberen. Maar ik weet niet wat het is met techniek maar ik heb toch vooral op richtingsgevoel gelopen. Wel prettig als dat ding aangeeft dat je de goede richting opgaat en daar gaat het om. Ik ga er vaak op uit maar kilometers maak ik soms niet veel.  Dus deze klauteringetjes voel ik wel  in de benen. moet ook want over ongeveer anderhalve maand gaan we naar Schotland dan moeten we toch een beetje conditie hebben in die Scottish Borders. Geen idee of we daar aan lopen toekomen maar als we gaan dan zullen we het weten ook. Al is het bergop en af naar de pub.
Natuurlijk onderweg van alles gezien en gehoord, maar weinig foto’s.Loopt toch anders met zijn tweeen en mijn man is al helemaal niet van de ik neem alle tijd voor deze foto-type. En vogeltjes en wandelen vind hij gewoon niet zo interessant, hij is meer van de kikkertjes en lekker aan de waterkant zittend in het zonnetje-type en ondanks het warme weer hebben we deze niet gezien. En verder is hij meer van de neushoorns, olifanten enzo, maar ja die bekijk je ook niet lopend, daar zal het verschil wel inzitten. ook had ik vaak de camera klaar en gebeurde er iets waardoor ik mijn shot miste het was me gewoon niet gegund. Dan had ik hem te donker staan, dan waren de batterijen leeg, dan liep manlief op zijn gemakkie door waardoor vogeltje wegvloog enz, enz. Zo ook al de eerste vlindertjes zien vliegen . Ik vermoed het bont zandoogje maar zeker weten doe ik het niet. De vlindertjes waren klein, oranje of bruin kleurig en ze vlogen hoog en snel. Te snel voor een foto in ieder geval. Vlak bij de auto kregen we weer een boomklever in beeld wat zijn ze toch mooi.
Op de terugweg naar huis  nog drie reeën gespot die hij heeft moeten missen omdat hij achter het stuur zat.  Jammer voor hem,
zal hem dadelijk maar lekker verwennen met een whiskey-tje, dan is hij het leed gauw vergeten. Vooral omdat we een heerlijk weertje hadden
 

Naar foto album meinweg

Verhitte meerkoeten

Het is lente en we zullen het weten ook. Lekker vandaag meteen vanuit
mijn werk de natuur in . Er was goed weer voorspeld dus dat moest goed
gaan.
Het idee was om de omgeving van Maasbracht te verkennen. Dus
grensmaasgebied leek me een goed idee begonnen in de bunkerhaven en met
en met een rondje gemaakt met hier een afkorting met brommer  en daar
met de schoenen in de modder  ( tja wandelschoenen was ik dus vergeten
met als gevolg zeer natte sokken)
Dat het lente is wordt iedereen wel duidelijk. Je ziet al paartjes
vormen de zwanen, de boomkruipers, de merels maar hier en daar is de strijd nog volop aan de gang zo ook bij de
meerkoeten. Zo’n mooie vogels die iedereen wel kent, die zwarte met de
witte snavel.
Meestal zie je ze in een territorium met zijn tweetjes en met als gevolg met lelijke rooie kopjes erbij …. de jongen. In de winterperiode verzamelen ze zich en zitten ze vaak met een grote groep bij
elkaar. Dat de liefde uit is blijkt uit de onderste foto’s waarbij het
er hard aan toe gaat. De pestkop van het schoolplein is er niets bij.
Achtervolgingen worden ingezet. De veren gaan omhoog, veel gepik en de
groenige poten op de borst gezet. Als ze kans krijgen wordt de
tegenstander onder water gedompeld en dat alles in de naam van de
liefde.  Ja zij hebben de lente in de kop. Wie volgt?

De eerste ronde

de tweede ronde

de derde ronde





 

 en de rust is wedergekeerd…… voor even

herkennen van krakeend oftewel Anas strepera

Lang heb ik gezocht en opgezocht en ik had dan ook de hulp nodig van een collega-vogelaar in waarneming.nl om tot een determinatie te komen. Na enkele mailtjes op en neer blijkt maar weer hoe klein het wereldje eigenlijk is want deze schat die me zo te hulp schoot schijnt dus welgeteld een straat verderop te wonen. Hoe is het mogelijk? Met al dat water dat wij hier in Limburg erbij krijgen is het overduidelijk dat ook de watervogels die erbij horen ook naar Limburg komen . Ik zal je zeggen dat ik als geboren "Hollander" , wel heel raar stond te kijken toen er langs de maasplassen ineens een scholekster liep te foerageren. Ook de eerste aalscholvers zijn voor ons "Hollanders" een herkenning en tegenwoordig zijn ze hier ook heel algemeen.   
Leuk zo ook de krakeend. Rond 1973 – 75 hadden we in heel Nederland 500 – 800 broedparen. In 2000 lag dit aantal op 6000-7000 prachtig toch maar de akns dat we hem tegenkomen is natuurlijk ook groter en dan is het leuk als je weet wat je ziet.
De krakeend is een "naamroeper" hij roept dus zijn eigen naam. Hij is zo groot als een gewone Wilde Eend.
Hij komt voor in laaggelegen, open zoetwatergebieden graag met veel oeverplanten ( vegetatie).  In brakwatergebieden en moerassen wordt ook wel eens gebroed.
Het is een jaarvogel, maar ook een doortrekker en wintergast in vrij grote aantallen. Dus hij is er altijd en in bepaalde tijden in veel grotere getalen. zoals in de winter dus.
Het vrouwtje van de krakeend lijkt sterk op het vrouwtje van de wilde eend, maar heeft een oranje rand langs de donkere snavel. Het mannetje heeft in het zomerkleed een zeer fijne donkere tekening op een verder grijsbruine ondergrond. In het najaar verdwijnt het prachtkleed van het mannetje om voor een korte periode plaats te maken voor een zogenaamd eclipskleed, dat lijkt op het verenkleed van het vrouwtje.( Bron :  http://www.vogelvisie.nl/)

Het mannetje is grijs met een zwart achterwerk en heeft kastanjebruine vleugeldekveren. Het vrouwtje is geelachtiger van kleur. ( Bron:  http://nl.wikipedia.org/wiki/Krakeend )
Daar kwam ik dus nog niet verder mee omdat ik geen idee had wat het was en op de tekeningen/ foto’s afgaande kwam ik op een juveniel tafeleend ( onvolwassen) of vrouwtje.  Op waarneming.nl gezet met foto altijd makkelijk en daar kwam mijn eerste mailtje:

Hoi Marjon,
Op de foto staat een mannetje krakeend afgebeeld ipv een juveniele of vrouwtjes tafeleend.
Groeten,

hartstikke leuk natuurlijk, dus ik stuur een bedankje terug :

dank je wel, ik heb twee uur gezocht welke eend het was en dacht : nou ja gooi hem erop hoor van de experts wel welke het is. Dus dank je wel. Met al dat water dat Limburg krijgt wordt het toch tijd om me ook meer op de eenden te gaan richten.
groetjes van marion

weer een mailtje terug

Als je iets niet weet kun je inderdaad het beste een foto plaatsen indien dit mogelijk is van een waarneming, dan kunnen andere je helpen.

Woon trouwens in Echt dus als je geen foto’s hebt kun je me ook zo informeren.

Maar wat betreft tafeleend, ik let vooral op de vorm van het hoofd deze heeft meer de vorm van een ei dan egaal rond. Bij de krakeend is deze rond en als je de foto en in het veld bekijkt een mannetje van de krakeend heeft altijd een zwarte kont en het witte spiegel.

kijk daar kunnen we wat mee, dus letten op snavel kleur en vorm ( ja dat wist ik al)   maar ook  vorm hoofd en zijn kont.
Weer wat geleerd dus……. een productieve dag.

leuke linkjes :   http://wildlife.hetdierenrijk.nl/vogels/krakeend.php
                        http://galerij.avifaunagroningen.nl/thumbnails.php?album=151
                       http://www.soortenbank.nl/soorten.php?soortengroep=vogels&id=56

Ik heb ze zien vliegen !!!!!

Meteorologische lente begon vandaan goed 14 graden en het zonnetje erbij. Vanmorgen  kwam mijn manlief naar beneden kom je terug naar bed?…. En ik keek naar buiten en zei het spijt me maar helaas , ik moet eruit. Ik kan niet anders…… kijk maar en ja hoor na weken grijze lucht en regen hadden we eindelijk een zonnetje. Ik had de was al buiten hangen……..Oooh heerlijk de eerste keer dit jaar , nu gaat het echt de goede kant op want niet alleen had ik de was buiten hij was ook droog om drie uur !!!!!
Mijn mannetje kent me langer dan vandaag: Zal  ik je ergens afzetten? Nee hoor ik pak de fiets.  Richting Montfort. Eigenlijk wilde ik zien of de oehoe er nog zat maar de kans is klein natuurlijk om deze na een hele winter terug te vinden. Dus richting Montfort waar dus het hele dorp bleek te zijn uitgelopen om te genieten van deze geweldige lentedag. Ik twijfel laat ik de fiets staan met het risico dat ik dadelijk een heel stuk terug moet voor de fiets of neem ik hem mee. en ik besluit hem mee te nemen . Gelukkig want het bos was druk maar zodra ik een kilometer of 5 van het dorp vandaan was werd het al rustiger. op een gegeven moment kwam ik op een stuk vlak bij een spoorbaan en geen kip te bekennen. Aaahhh heerlijk, het voelde als ik dood  ga en naar de hemel ga mogen ze me hierneer zetten,   was wat een rust en wat een gekrakeel van vogels, alle soorten , roodborst, meesjes, boomklever, spechten, vinken, Heerlijk. ik loop van het pad af ,  twee meter om me bij gebrek aan een bankje op een neergevallen dwarsliggende boomstam te installeren, dit is genieten op en top. Ik neem mijn thermoskannetje koffie erbij , plakje ontbijtkoek en het genieten kan beginnnen. En genieten was het zeker. De rust met af en toe een langkomende trein. Ik luister naar het gezang, en duidelijke roep en ik kijk en merk dat ik weer een beetje roestig ben zoals altijd in het voorjaar,… een duidelijke roep en pas als ik ze zie weet ik  het weer, Je hoort ze niet zo vaak en zeker niet zo luidruchtig als nu maar in het voojaar laten alle vogels zich duidelijk horen . Het strijdveld is geopend. De een zingt of klopt nog harder dan de ander. Sinds anderhalve week hoor ik de vinkenslag al en mijn hart maakte een sprongetje bij de eerste keer. Nu begint de lente.
Mooi het blijken twee boomklevers te zijn die zich hebben gevonden. Prachtig op kleur zodat er een duidelijk blauwe en af en toe rode kleur te zien is. langs de stam en weer opvliegend naar de volgende stam .Dan de staartmeesjes met een lieflijk getjilp en ja hoor dit zijn duidelijk onze eigen meesjes, mioschien is  het mijn verbeelding  maar ze lijken een beetje kleiner dan onze noordelijke soortgenoten. Klopklop klopperde kop een specht… ik kijk om me heen op zoek naar een steen, maar helaas deze concurrentie strijd win ik niet. Als je in deze tijd de specht hoort kun je proberen met een steen op een boom te kloppen, als je een beetje goed bent zal de specht zich laten zien om zijn territorium te verdedigen. Ik probeer met een stok en het enige dat ik krijg is een onverstoorbaar antwoord,ook leuk … Maar de specht blijft lekker waar hij zit. Met moeite kan ik het geluid plaatsen en probeer te lokaliseren waar het geluid vandaan komt niet makkelijk met al dat gekrakeel en hij is niet de enige, ineens uit het niets zie ik beweging en met zijn beweging hoor ik hem , Daar zit ie… een bonte specht, mooi zo. Nog steeds zittend op mijn boompje en nog steeds niemand in de buurt. Dit is genieten op en top. een prachtig gezang  tussen al het gekrakeel , een roodborst op het hoogste punt van een bramen struik verkondigd zijn lied. Dit is mijn gebied en  zeer mooi kom kijken vrouwtjes…kijk wat ik te bieden heb. helaas is hij nog steeds alleen maar dat zal niet lang duren zijn zang is zeer uitnodigend,  wie zou dat nu kunnen weerstaan.  Tiktiktik de merel laat ook even blijken dat hij zeer alert is.
En opeens schrik ik. Tussen al die dorre bladeren en bramenstruiken ritselt iets. Ik zit nog steeds doodstil op mijn boomstammetje . wat is dat …. Vaak klinkt het erger dan het is maar dat neemt niet af dat mijn hart in mijn keel klopt. In eerste instantie denk ik aan een konijn maar daar is het te groot voor. Ik draai me naar het geluid en ik schrik net zo hard als mijn tegenkomer. och dat was niet de bedoeling een ree was langzaam achter me langs genaderd en had me schijnbaar niet gezien of geroken  totdat ik me omdraaide waardoor het arme beest ietwat verschrikt  het hazepad kiest. och cherm, die weet ook meteen dat het lente is … met het mooie weer komen de mensen weer. Ik voel me schuldig dat ik haar heb laten schrikken al kon ik er niets aan doen… Ik hou van de natuur maar als een dier schrikt is dat voor mij een teken dat ik iets verkeerd doe, te veel lawaai, te dichtbij, te snel wat dan ook … te weinig aangepast. Ooit heeft iemand me gezegd dat je natuur alleen maar kunt zien als het opgejaagd is. Behalve dat ik in en in kwaad werd, want ik geloof daar geen bal van. (Maar ja ik zit al vanaf kind met mijn neus in de bossen.) voelde ikook een soort medelijden met die persoon , Triest als je alleen maar opgejaagde dieren hebt kunnen bekijken. Dan kun je niet kijken, dan ben je ondanks dat je kunt zien blind…. dan mis je helaas een hoop.

Behalve de vogels viel ook op dat de insekten weer in lucht zijn, heerlijk en goed want dat is het voedsel van de jonge vogels. Dit jaar lijkt alles laat maar voor de vogels in dit een perfecte winter geweest , zeker de meesje zullen een goed jaar hebben, waar eerst door de warme winters de insekten weken voorlagen zullen de vogels dit jaar een goed voorjaar hebben en waarschijnlijk meer jongen kunnen groot brengen. Volgens de nieuwsbrief van vroege vogels komen anemonen ed 6 weken later dan voorgaande jaren tot bloei dan andere jaren maar eigenlijk zijn ze dit jaar op tijd. ach , leuk om te weten de natuur regelt zich wel ondertussen zat ik vandaag met mijn neus in de natuur, heb ik de kieviten gezien en bijtjes zien vliegen. Mooier kon Maart toch niet beginnen ooh ja en met de thuiskomst stonden de krokussen ook in bloei.

 

 

.