stilletjes staan we hand in hand op een lieflijk plekje in het mos alsof we in een sprookjesboek wonen stilletjes kijkend met onze oren zachtjes knijp je in mijn hand ik staar naar jouw reebruine ogen ze glinsteren, flonkeren van genot jij kijkt dwars door mijn ziel en fluistert zachtjes in mijn oor ik laat je nooit meer gaan en het voelt als duizend vlinders als een heerlijke warme deken om me heen plots geritsel in het stekelige struikgewas statige pootjes banen zich een weg en blijven ineens verbaasd staan vier reebruine ogen staren naar ons een flonkerend zwart nat neusje valt op de adrenaline raast door ons lijf stillekes ons adem inhoudend genietend van dit prachtige geschenk en dan kijk ik in jouw reebruine ogen en fluister zachtjes terwijl ik in je hand knijp jou laat ik ook nooit meer gaan.![]()
Tagarchief: gedicht
Winter
Buiten lopend, wandelend
Verademend
Een waterig zonnetje breekt door de wolken
de warme gloed op mijn wangen
een pad met ongerepte sneeuw,
bevroren , knapperig en vervaarlijk,
gerustellende eenzaamheid
doorbroken door opduikende sporen
vogels, konijn en haas
hebben mijn pad gekruisd
koude stilte,
Zwarte silhouetten in lucht en kale bomen
groot dreigend maar ook klein speels
De heldere zang van de koolmees
ik ben niet alleen
nooit
Thuis
Als het vertrouwd voelt
als het veilig voelt
als je zegt kom maar naar mij,
als je voelt dat je niet wilt gaan,
als je het liefst meteen naar huis wil
als de drang naar struinen vervaagd
als je niet meer hoeft te vluchten
als je je plek bereikt
als je voelt dat je het kent
als je er in je dromen geweest bent
als je om je heen kijkt en voelt
ik wil hier zijn , dan heb je thuis bereikt.
mijn thuis is bij jou.
Ik geniet
gele pluimen staan schuin in de wind,
dezelfde wind die mijn gezicht beroerd
die zachtjes mijn haren uit mijn gezicht blaast
de afkoeling voelbaar op mijn wangen
ik leef, ik geniet.
een zwartkop zingt zijn lieflijk lied
een lied dat mijn gehoor beroerd
en zachtjes mijn verdriet doet smelten
de heldere tonen voelbaar in mijn hart
ik leef , ik geniet.
het gras is weer groen en fris
hetzelfde gras dat koel tegen mijn benen strijkt
zachtjes zijn ochtenddauw delend met mijn broek
de vochtigheid voelbaar op mijn benen
ik leef, ik geniet.
Een handdoek ligt in het gras
De zon staat stralend aan de lucht
en zachtjes mijn hart verblijden
De warme stralen dringen door in mijn ziel
ik leef, ik geniet.
MET VOLLE TEUGEN
mijn hart.
zaterdagochtend,
de temperaturen lopen op ,
mijn bloed begint te kriebelen.
ik hoor de vogeltjes fluiten,
ineens komen de muren op me af.
ik moet echt naar buiten.
mijn hart huilt,
frisse neus halen, afreageren, moe worden, uitwaaien, noem het zoals je het wil, maar ik moet er gewoon uit.
voel me soms zo opgesloten, dan loop ik te dribbelen en word ik nog gek van mezelf.
rust om mijn boek te lezen heb ik niet, ben met duizend dingen bezig en krijg niets af.
mijn hart huilt,
kwaad? teleurgesteld ? emotioneel dat zeker, vooral toen hij ineens verontwaardigd tegen me zei: Ik kan die knop niet even omzetten zoals jij dat hebt gedaan.
Ja, dus toch kwaad alsof ik dat toen al even zomaar deed, alsof ik ’s morgens wakker werd en besloot om zomaar te willen scheiden. De knop zoals hij dat noemt was voor mij een opluchting.
Nu zijn we alweer bijna vier maanden verder. Ik blijf niet stilstaan, ik wil verder met mijn leven.
mijn hart huilt ,
Samen één kunnen worden en ik weet dat het kan.
Zoveel van iemand houden dat je aan niets anders meer kunt denken, Verliefdheid, tot over je oren, trillende knieën,
vlinders in de buik, ergens toen ik een tiener was heb ik deze gevoelens mogen beleven. Als ik toen had beseft hoe speciaal dat gevoel was, had ik nu geen spijt gevoeld.
mijn hart huilt,
Ik wil nog steeds hetzelfde, gewoon iemand die mijn en zijn dromen met me deelt. Iemand die me ten alle tijde steunt en aan me denkt. Iemand die zijn mond houdt midden in een gesprek om te kunnen genieten van een buizerd die zwevend over onze hoofden manoeuvreert.
Iemand om mee samen te werken, iemand die gelijkwaardig is aan mij, iemand die kan genieten van de kleine dingen in het leven zoals een boek lezen op de bank, een wandeling voor het slapen gaan. Samen kunnen lachen, samen stil kunnen zijn, samen kunnen kletsen, maar vooral iemand die niet bang is om te zeggen wat hij wil, wat hij denkt en die ook zijn eigen mening heeft. Iemand die zijn vrije tijd in mij wil investeren en geïnteresseerd is in wat ik doe en voel. Dat is niet makkelijk want ik doe wat ik voel, impulsief, spontaan, onvoorspelbaar met vlagen.
mijn hart hoopt.
onbaatzuchtige liefde
mijn hart maakt een sprongetje sinds je in mijn leven bent,
voorzichtig benader ik je terwijl je je kopje stilletjes afwent.
de laatste stenen van mijn muur zijn afgebroken,
terwijl jij nog stilletjes ineen zit gedoken.
mijn hand die naar jou reikt hou ik doodstil,
ik heb alle geduld, ik wacht totdat jij het wil.
zachtjes en verleidelijk spreek ik je toe,
meniggeenzou denken dat ik mijn tijd verdoe.
dan ineens laat je zien dat je me vertrouwt,
een nieuwe vriendschap wordt opgebouw.
vol vertrouwen stap je permantig op mijn hand,
Verliefd
een onverwachts geschenk van
een dierbare vriend
mijn hart maakt een sprongetje
getroffen door de puurheid van het gebaar
Verliefd.
ik ben weer helemaal verliefd,
vlinders in de buik,
gevoelens van geluk,
wat een prachtig gevoel is dat toch.
als een kind zo blij,
gedachtes die afdwalen,
getroffen door de schoonheid.
zouden jullie niet verliefd worden op zo’n prachtig paar?