Winter

Buiten lopend, wandelend

Verademend

Een waterig zonnetje breekt door de wolken

de warme gloed op mijn wangen

een pad met ongerepte sneeuw,

bevroren , knapperig en vervaarlijk,

gerustellende eenzaamheid

doorbroken door opduikende sporen

vogels, konijn en haas 

hebben mijn pad gekruisd

koude stilte, 

Zwarte silhouetten in lucht en kale bomen

groot dreigend maar ook klein speels

De heldere zang van de koolmees

ik ben niet alleen

nooit 

Konijnenliefde .

Het zat eraan te komen natuurlijk. Vanaf het moment dat ik Clausje had gevonden of beter gezegd vanaf het moment dat de twee gekooid naast zaten werd duidelijk dat deze twee samen wilden zitten. Een snuitje werd door de tralies geduwd om zich door de ander te laten likken.

Blijkbaar bij konijnen het toppunt van acceptatie.  Voordat het zover was moest onze arme Rockey  gecastreerd worden , leuk hoor neemt je baasje eindelijk eens een vriendinnetje mee en dan ben je voordat je U kunt zeggen al je balletjes kwijt. Ook daarna moesten ze nog uit elkaar blijven want volgens de dierenarts moest dat nog 6 weken duren. En daar begonnen de “problemen” Rocky was gecastreerd , rook anders, bewoog anders , reageerde anders. Al gauw begonnen de konijntjes hun interesse in elkaar te verliezen en ik was al bang dat straks de liefde zou overgaan in haat. Na me op een konijnenforum helemaal ingelezen te hebben bleek dat je niet zomaar even twee konijntjes bij elkaar kunt zetten, het proces zou dagen kunnen gaan duren. Op het forum werd ook duidelijk gemaakt dat 6 weken wel erg overdreven is en dat je konijnen zonder problemen na twee a drie weken bij elkaar kunt zetten. Ondertussen moesten we ook gaan denken aan huisvesting voor die twee, ze zitten nu ieder in een kooi met een ren erom heen. Het werkt wel maar neemt ook ontzettend veel plaats in. En daarbij waren de halve rennen ook niet ideaal, veel te weinig beweging.  Om de interesse tussen de twee weer wat aan te wakkeren heb ik hun speeltjes om en om in de verschillende kooien gelegd en ook hebben we een tak van de appelboom dusdanig vast gezet dat ze samen moeten eten. Weliswaar ieder aan één kant. Later las ik weer dat helemaal niet goed zou zijn omdat dat de territoriumdrang zou verhogen. Niets van gemerkt trouwens.  Dus om te testen hoe de twee werkelijk samengaan had ik gedacht om ze te laten proefkoppelen dit omdat volgens de experts meerdere korte koppelpogingen de kans op slagen vergrootte. Belangrijk was dat dit op neutraal terrein plaatsvindt. Nu wilde ik ze eerst pas zaterdag gaan koppelen maar omdat het schijnbaar zoveel stress geeft en de temperaturen behoorlijk omhoog aan het gaan zijn was ik bang dat het zaterdag wel eens te warm kon worden voor zoveel spanningen, Ik kon alles verwachten van  haren die in het rond vliegen ,vechten, bijten, rijden,  stampen , grommen. Er werd dus geadviseerd om ovenhandschoenen en een bezem in de buurt te houden voor het geval het tot bloedens toe eraan toe ging.

Buiten onder het afdak waar geen zon komt had ik de ren opgezet. Hierin een doos zodat een van de twee kan schuilen/vluchten als het hem of haar teveel wordt, en een schaaltje water. Verder niets, geen afleiding , en geen verdere schuilplaatsen. Toen dat klaar was heb ik de konijnen erin gezet, die meteen heel nieuwsgierig hun nieuwe omgeving gingen ontdekken. Vrolijk huppelend kwamen ze elkaar tegen en er werd even gesnuffeld , het leek wel alsof ze zoiets hadden van hé !… jij ook hier? En weer verder snuffelend. Elkaar de ruimte gunnend en bijna negerend. De  een zat op een gegeven moment links de ander rechts… Wat moet ik hier nu mee?  Clausje zo jong als ze is begint te rennen, blij met de ruimte, terwijl ze langs Rockey heen rent zie je dat ze haar lichaam bewust langs Rockey heel laat gaan. Rockey zit er beduusd naar te kijken. Contact, wat meent dat jonge ding zich wel. De tweede keer rent ook hij weg. Ze schrikken van elkaar en meteen zitten ze weer ieder aan een kant.  Quasi nonchalant begeeft Rockey zich naar de doos en huppelt eromheen, gevolg in beeld uit beeld, dan even omhoog kijkend over de doos, met zijn kin markeert hij de doos, zo die is van mij . Clausje nieuwsgierig naar wat er gebeurt gaat nu ook eens kijken, ja een leuk ding erop erin , hé ruik ruik een geurtje en meteen gaat ze met haar kin over dezelfde plek waar Rockey heeft geveegd en om evne de puntjes op de IE te zetten , doet ze een klein plasje in de doos, mopper mopper want ik probeer haar zindelijk te maken.Nog even een vluchtig contact maar geen gevecht , geen gerij geen gebijt, Ik riskeer het om hun beider toilet die zeer territoriaal is toch maar in de ren te zetten want anders is mijn werk van twee weken verloren.  Clausje maakt gebruik van Rockey’s toilet , Rockey van de hare. Volgens mij was dat het ultieme teritoriumgevecht. Ik kreeg honger dus ik ga naar de keuken om een boterham te maken. knisper knisper , ritsel , toen ik weer buiten kwam stonden de twee gemoedelijk naast elkaar tegen het hek te wachten op wat lekkers, nou een blaadje sla dan maar, samen eten verbroedert. Tijdens hun etentje wrijft Rockey met zijn kin over haar oor , van mij !!! lijkt hij te zeggen. Clausje wil hem likken maar dat vind hij maar niks, hè die vrouwen ook altijd, ik heb wel wat anders aan mijn hoofd en duwt met zijn kop onder haar zij waardoor zij weer wegspringt. De jacht is nu dan toch geopend. Even rennen zeachter elkaar , dan wordt er weer genegeerd en dan komt haar sprint weer, dan hij in de doos dan zij weer en  als ze hem dan eindelijk tegenkomt terwijl hij ligt bij te komen begint ze over zijn kop te likken. Na een voorzichtig likje , een tweede lijkt hij het dit keer toe te laten met als resultaat een zeer uitgebreide wasbeurt tussen zijn oren . aaaaaaah Lief , natuurlijk.  Dan zitten ze naast elkaar zichzelf te wassen ieder heerlijk op zijn gemak. Als beloning krijgen ze een berg hooi want zezullen wel honger hebben van dat hard werken   Gevolg de proefkoppeling is een zeer groot succes met als gevolg dat ik beide kooien helemaal kon schoonmaken , voor de zekerheid met Dettol gesopt om alle aanwezige geurtjes te verwijderen. Mijn plan is om ze dan ook maar niet meer apart te zetten maar ze beiden in de ren met de kooien zonder tussenschot te zetten, dan kunnen ze zelf beslissen wie waartoe wil.

Als alles schoon en ontsmet is zet ik ze beiden weer binnen. Dit is helemaal leuk. Weer zijn ze zeer geinteresseerd in hun  nieuwe omgeving, Rockey springt bij CLausje in de kooi en lijkt rond te kijken zo van , nou leuk optrekje heb je. Clausje bij hem, nog niet samen in een kooi als de een erin komt, vliegt de ander eruit. Wel saampjes overal sporen afzetten. Vanmorgen waren ze aan het rennen en over elkaar heen aan het springen, een konijn met vier poten tegelijk in de lucht is een super vrolijk konijn.  Vanmiddag heb ik ze, nadat ik ze helemaal heb nagekeken op eventuele bijtwondjes, weer lekker saampjes buiten gezet.  Morgen komt het nieuwe hok ( een heel meubelstuk , maar wel leuk )  dat ze dan meteen kunnen inwijden.  Ik snap eerlijk gezegd al die commotie met dat koppelen niet maar waarschijnlijk heb ik gewoon geluk gehad, aan de andere kant heb ik goed naar het gedrag van mijn konijntjes gekeken en hun het tempo laten bepalen.  Ik heb geen idee welk konijn dominant is, ik geloof geen van beide.

Ik moet zeggen, absoluut geen spijt ondanks dat mijn beurs wel even is geschrokken maar  het is wel heel gezellig met de konijntjes zo samen en ondanks dat ze met ze tweeën zijn vragen ze beiden nog meer aandacht en aaitjes dan voorheen.

even nog een konijntjes up-date.

Het gaat heel goed met ons konijntje, we zijn zaterdag gaan kijken voor een nieuwe kooi met ren, want twee konijnen kun je niet zomaar bij elkaar zetten, zoiets moet klikken zegt men en daarbij weet ik dat wij een zeer pittig mannetje hebben waarbij de hormonen behoorlijk razen waardoor hij behoorlijk territoriaal kan zijn. Hij is heel lief en heel aanhankelijk maar dan wel buiten de kooi. Wat dat andere konijn was wist ik ook nog niet maar twee mannetjes kunnen al helemaal niet bij elkaar. Nu hebben we de twee konijnen naast elkaar staan, zo hebben ze wel contact met elkaar en kunnen ze elkaar niet aanvallen. Daarbij viel al op dat onze Rocky toch wel zeer charmant kon zijn. Ineens mocht ik zomaar zijn voerbak pakken zonder dat het een konijnen-stierengevecht werd, want hij is snel als die komt aanstormen, we hebben hem zelfs al een paar dagen niet meer horen grommen, grommen is konijnen taal, voor laat me met rust of ik ben het er niet mee eens. Op een gegeven moment liet de nieuwkomeling zich zelfs op het koppie likken door Rocky. Het klikte wonderbaarlijk goed tussen die twee. Dus vanmiddag toch maar even naar de dierenarts voor een geslachtsbepaling , want als het klikt moeten konijnen zo snel mogelijk gekoppeld worden willen ze vriendjes worden en blijven  tenminste dat staat overal geschreven , iedere keer dat ze uit elkaar gehaald worden moet de koppeling opnieuw beginnen.
De dierenarts bevestigde wel wat we vermoeden het was een vrouwtje een heel jong vrouwtje nog en ze is gelukkig ook gezond verklaard, Dus nu kunnen we een plan van aanpak maken en dan staan we natuurlijk ook voor een  probleem, ik wil echt geen jonge konijntjes en lopen al genoeg konijntjes rond die dan toch maar gedumpt worden. Dus moet het vrouwtje dan sowieso gecastreerd worden want als een vrouwtje geen nestje mag krijgen dan kan ze baarmoederkanker ontwikkelen, dat is eigenlijk een feit. Maar zij is nog veel te jong. Dus nu moet onze Rocky er maar eerst aan geloven en staat dus vrijdag op de lijst om geopereerd te worden.  Als je nu denkt dat ze dan meteen bij elkaar mogen hebben we het ook nog mis want blijkbaar kan een konijn nog 6 weken na een castratie voor nakomelingen zorgen, ik weet niet of dat klopt , lijkt me een beetje vreemd maar goed, dan moeten we ze dus nog 6 weken uit elkaar houden. Eigenlijk heel zielig als je ziet hoe leuk ze elkaar vinden.  In ieder geval hebben we twee happy gezonde bunnies. We moeten wel even wat ruimte opofferen voor ze maar gelukkig is dat ook maar voor 6 weken. Konijnen hebben heel veel ruimte nodig om te kunnen rennen en springen en vooral spelen, want konijnen zijn heel speels en aanhankelijk vandaar dat Rocky binnen zat, buiten is er altijd veel minder contact. En als ik in de keuken bezig ben heb ik nu al twee konijntjes die bedelen om een worteltje. Kun je nagaan hoe slim ze zijn. Ik heb voor me voor het nieuwe konijntje al behoorlijk in de kosten gewerkt, maar ja als je dat niet wil moet je geen huisdier nemen, heel simpel. Lekker handig dat we net vakantiegeld binnen hebben. Als Rockey gecastreerd is en ze eindelijk bij elkaar mogen gaat Stuart kijken of we zelf ene heel groot hok kunnen maken we hebben een paar juweeltjes van hokken gezien, echt paleisjes. Ook een hele leuke optie gezien waarbij twee kooien op elkaar waren gezet en ze via een gat en een plankje dus naar boven kunnen zo heb je meteen twee etages. Het voordeel is dat ze dan ook twee keer zoveel ruimte hebben op voor ons dezelfde oppervlakte , Verder weten we nog niet of we ze misschien wel buiten laten want dat kan heel goed omdat ze elkaar als gezelfschap hebben , heb je slechts een konijntje dan mag je hem echt niet alleen buiten laten want dan krijgt die veel te weinig aandacht. Voorlopig hebben we geïmproviseerd met twee kooien en anderhalve ren . als de operatie achter de rug is , wat ook nog even heel spannend is want konijnen kunnen heel slecht tegen narcose kunnen we na een aantal weken het tussenscherm weghalen en zien wat er gebeurt.

Boven de kleine versie, zo staat de ren als we veel thuis zijn

Op de tweede en derde foto is de ren een stuk groter , dit doen we als we toch niet thuis zijn dan kunnen ze goed springen en rennen , de vloerbedekking ligt er om te vorkomen dat ze uitglijden. Verder heel veel speeltjes als een snoepjesbal, een pvc buis is een favoriet speelgoed een hooibal. wcrolletjes vinden ze ook heel leuk ook met balletjes wordt gegooid.

We zijn er allemaal op voorbereid dat een heel simpel ingreepje, een ramp kan zijn dus ik vraag iedereen om voor Rockey te duimen vrijdag. Alle beetjes helpen. De dierenarts heeft gelukkig heel veel ervaring met konijnen.

En Claus , we zijn nog aan het denken moet het Claudette worden of Claudine misschien of inderdaad Clausje zoals je ook Guusje hebt.

gedumpt !!!

Na gisteren helemaal niet op space  te kunnen komen , moet ik nu toch echt even mijn avontuur kwijt.  Ik was gisteren aan het wandelen langs de molengreend . We hadden daar Maandag met het  boortochtje zoveel ganzen gezien dat ik dat ik toch even wilde kijken. Ruiers zijn het trouwens die ganzen, allemaal bijelkaar gekomen om te ruien , geloof dat de timing hiervan ook niet helemaal klopt maar er is wel meer dat van slag is deze zomer.
Ik had mijn rondje er bijna op zitten toen ik de restanten van een barbecue tegenkwam . Boodschappen tassen , lege flessen enz gekocht in Duitsland en zelf de barbecue met rondslingerend verpakkings materiaal.

Een bron van ergenis en bloedstollend,  camera ingepakt en de rotzooi maar bij elkaar geraapt.

Ik heb de rommel bij het poortje gezet en bel even met Limburgs Landschap, de terrein beheerders, fijn dat hun telefoonnummer bij de ingang staat.  Na telefonisch contact hebben we afgesproken dat die paar zakken die ik in de berm zie liggen ook bij het poortje zet ,voor hun wel zo gemakkelijk. Schandalig weer dat zij voor zoiets erop uit moeten trekken en dat komt natuurlijk weer uit het toch al krappe budget. Maar goed terwijl ik daarmee bezig was zat er ineens een prachtig opvallend konijntje in de berm, met die kleur weet je al gauw dat dat geen wilde kan zijn. Goudkleurig als een labrador en opvallend rustig blijft hij of zij in de berm zitten. als ik hem nader kan ik tot naast he komen maar pakken is schijnbaar net een stapje te ver. Dit gaat niet lukken en als een voorbijgaande fietser met een halve poging  me bijna uitlacht is voor mij de maat vol. Ik besluit om vanavond terug te gaan met een visnet en een reiskoffertje en dan moet dat gewoon lukken.En het lukte ook en nog makkelijk ook.  Ik zat natuurlijk meteen onder de vlooien, dus plan van aanpak gemaakt, beest blijft achter in de tuin we gaan eerst eten en dan zorgen we voor een anti- vlooien bad een schoonen droog plekje , daar mag die bijkomen van de schrik en alle commoties, en dan morgen maar weer verder bekijken. Inmiddels is het ochtend  en kan ik zeggen dat hij / zij de nacht heeft overleeft, maar het beestje lijkt nog erg beduusd van alles. ondanks dat hij heeft gegeten en gedronken geplaste en gepoept allemaal zeer goede tekenen vind ik hem of haar duf, nu moet ik eerst gaan werken en dan  kijken of ik vanmiddag even met de dierenarts  kan bellen kijken wat hij zegt.  Het beest blijft in ieder geval even in quarantaine want we hebben meer knaagdiertjes in huis en ik weet natuurlijk niet of en wat hij misschien heeft opgelopen.

Het wordt tijd dat mensen besefen dat je zo’n beestje niet los kunt laten . Doe het toch niet, maar ja als zo’n bestje in de winkel 7 euro 50 kost en een nieuwe grotere kooi 75 euro dan snap ik dat het woord wegwerphuisdieren niet verkeerd gekozen is. Bah we hebben als mensheid nog een lange weg te gaan.